22

düşündüğüm her şey gerçekleşiyor, kahin boku yemişim.
midem bulanıyor yine. daha önce de olmuştu.
demek ki mental bir sorun söz konusu.
o kadar ki acıya, hüzne, kedere bağlanıyor insan.
eksikliğini hissediyor hatta, arayışına giriyor.
ama ben haykırınca da anlatamıyorum.
bana söylenenler bildiğim şeyler, ben mi yüzeysel bakıyorum?
yoksa gerçekten de fazla mı düşünülüyor?
başkalarını umursamamam gerektiğini küçük yaşta öğrendim.
pek eyleme geçiremedim belki ama öğrendim.
öğretilmesi gereken insanlar var.
neden mi? neden?
kim bulmuş bu neden sorusunu?
bana da cevaplar lazım.
nasıl'ın cevabı lazım.
daha ne yapayım'ın cevabı lazım.
ben, oluyor demedim zaten.
ben oluyor.
bende oluyor.
ne yaptıysam zararını ben çekiyorum.
resistance durumu falan.
aklım kalbime direniyor.
olan hep mideme oluyor.
midem bulanıyor.
yanıyor.
korkuyorum da.
daha ne kadar ileri gidebilirim, daha ilerisi var mı?
bana masum görünen şeyler aslında tehlikeli mi?
benim beynim farklı çalışıyor, erken doğumum, lop eksiliğindendir.
ama tutuyorum kendimi.
görünmez kayışlarla bağlıyım aslında, bilinmiyor.
konuşmuyorum. yazmıyorum.
düşünüyorum sadece.
kendi kafamda yaşıyorum.
tam tarih veremem ama 2 yıla yakındır umut etmiyorum.
üzülüyorum tabii
neden üzülmeyeyim
ama üzülmeye alışıyorum. alıştım bile.
hani başka türlüsü olsa yadırgarım.
o denli arıyorum belamı.
dönüp gelip kendime yerleşemiyorum.
kendime yaptıklarım başkalarını geriyor, olmuyor.
olmamalı.
ben yapıyorsam cezasını ben çekmeliyim.
elimde olmayan şeyleri yapmayı deniyorum.
başaramayınca daha kötü oluyor.
kendimi kendimle hayal kırıklığına uğratıyorum.
kendimin annesi oluyorum sonra.
kendi kafamda, kendi dünyamda yaşamaya çalışıyorum.
ötede yaşıyorum.
arada bir kaçamak yapayım diyorum, yakalanıyorum.
sonra ne oluyor, tepe taklak kendi çukuruma yeniden düşüyorum.
zamire dikkat.
ben değersizim.
değersizliğimi seviyorum.
hiç kimse olmayı seviyorum.
bu da elimden alınırsa sıfatsız kalırım.
yok kalırım.
kırık dökük bir ruhum, üç beş kelimem, eh birkaç yudum da aşkım var.
bunları bari bana bırakın.
şartlara göre yaşamayı öğrenmeli insan dediğin.