21 Kasım 2013 Perşembe
13
onu gördüğünde dünyanın merkezinin değişmesi diye bir olay var, anlayamazsınız. ah be çocuk, ben seni çok sevdim. belki de ilk kez aramızda sorunlu olanın ben olmadığımı düşünüyorum, belki de ilk kez o ayrık otu ben değilim. ilk kez sana karşı olan hislerimden utanmıyorum. ilk kez kendimi küçük düşürmediğimi düşünüyorum belki de. ben sadece sevdim ve bunu söylemekten de çekinmedim. her fırsatta duygularımı dile getirdim, vazgeçmedim, savaştım bile ve en sonunda kabullendim. hani bi şeyin olmayacağını bilirsin de inanmak istemezsin ya, zorlarsın kendini ama bir türlü inanamazsın. istemiyorsun çünkü. istemiyorum. ben bu tek taraflı aşkın acısını da hüznünü de umudunu da küçük mutluluklarını da çok seviyorum. seni sevdiğim kadar belki de seni sevmeyi seviyorum. kim olduğun, kiminle olduğun ya da nasıl biri olduğun o kadar da önemli değil. ben gözlerimiz birbirine değdiğinde gelen o kalp çarpıntılarını seviyorum, sesini duyduğumda yaşadığım o heyecanı, gülüşünü gördüğümde içime dolan o mutluluğu, yanımda olduğunda hissettiğim o elektriklenmeyi seviyorum. seni sevdiğim kadar belki de seni sevmeyi seviyorum. sen beni asla anlamadın, anlayamayacaksın da. uğruna bunca fedakarlık yaptığın biri oldu mu senin bilmiyorum, ya da bir hiç uğruna bu kadar çabaladın mı, kendini herkesten uzaklaştırdın mı, sabaha kadar hıçkırıklarla sarsılarak ağladıktan sonra insanlara iyiyim, yok bir şeyim, sadece uykusuzum dedin mi? o çok karanlık gecelerde kendinden bile kaçmaya çalıştın mı? daha da kötüsü kendine zarar vermeyi hiç denedin mi? şimdi bunları okuyorsan eğer nefesini tut, tutabildiğince tut. dayanamayacağın kadar tut. işte ben senin söylediğin o sert cümlelerden sonra hep böyle hissediyorum. fiziksel acımın kaynağısın ve ben seni hala seviyorum. dış görünüşün, kişiliğin ya da herhangi bir özelliğin umrumda bile değil. ben sendeki bir şeye öylesine aşık oldum ki. vazgeçemiyorum, denemiyorum bile. ağlamaya bile alıştım artık. dizlerimin titreyişine sende şahit oldum, aslında ne kadar kıskanç olduğumu sende fark ettim ve bir şey daha, gözyaşlarının yağmura karışmasının nasıl bir his olduğunu biliyorum artık.
çok bi şey istemedim aslında, kendini benden çekme yeterdi.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder