bi orospu çocuğuna aşığım

evet, yanlış okumadınız, bir orospu çocuğuna aşığım.
kişilik olarak yani.
kişiliğini siktiğim.
ailemin, okulun, arkadaşlarımın hayatımı sikmesi yetmiyormuş gibi bu şahıs da sıçıp sıvamaya geldi.
eğer tanrı varsa benden nefret ediyor olmalı, net.
hayatıma girdiği andan itibaren bana sadece bok püsür getirdi.
bi de bütün bunlar yetmiyormuş gibi kendine aşık etti utanmaz.
"yıkacaağıı yerii yıktııığ, perişaan ettiiiğğ"
herkesin itici dediği bu gerizekalıya neyin kafasıyla aşık oldum ben de bilmiyorum.
adamın tek yaptığı gülümsemekti amına koyayım.
ama çok tatlı gülüyodu şerefsiz.
tam unuttum dedim, artık devam edebilirim dedim.
pat.
haydiii, dön başa.
beynimin amına koydu, gururumu sikip attı.
ama ben hala kendimi hatalı görüp birçok kez özür diledim.
aşağıladı. hayatından çıkarttı.
ben yine gizli gizli hayal kurmaya devam ettim.
o neredeyse gözüm hep oralara kaydı.
hep onu aradı.
o yokken mutsuzdum, görünce mutlu.
sonra daha mutsuz.
sikinde bile değilim.
amacı neydi, ne için geldi girdi hayatıma onu bile bilmiyorum.
aa, bi saniye.
bana "takıntılısın" diyordu. yardım edecekti sözde.
nah.
süper yardım etti, sağ olsun.
takıntılıyım belki, ama ondan öncesine kadar daha iyiydim.
gerizekalı.
burayı tonla küfürle, tonla cümleyle doldurabilirim.
saydırabilirim, sövebilirim, çığlık atabilirim cümlelerimle.
ama yine de o siktiğimin orospu çocuğunu sevmekten vazgeçmem.
sorunlu olan benim yani.
kimsenin bi suçu yok.