elektronik günlük fikrini kim çıkardı bilmem ama gün be gün bu işe bulaşıyormuşum gibime geliyor.
sözde ben sadece düşündüklerimi yazacaktım.
olum ben düşüncelerimin hızına yetişemezken zavallı klavyem nasıl yetişsin?
değil mi ama?
bugün hasta uyandım.
daha doğrusu uyanamadım.
bir ara babam geldi, dershane falan dedi.
sonra tipime bakmış olacak ki neyse sen devam et dedi.
kaderime terk edildim.
iyi de oldu.
utanarak belirtmeliyim ki bir aydan fazla olmasına karşın hala tehlikeli oyunlar bitmedi.
bitmez tabii, okuma şevki bırakmadı ki.
ne olurdu laf sokmasaydı sanki?
elime aldıkça aklıma geliyor kaçıyorum kitaptan.
boş koltuk bulursam otobüste, derse girmezsem dershanede okuyorum bi.
ilerlemez tabii.
lakin bugün bu makus talihimi yenmiş olabilirim.
300lü sayıları gördüm.
iyi okudum.
okurum da.
hastayım çünkü.
beynime oksijen gitmiyor.
sümük borum tıkandı.
düşünmüyorum genel olarak.
baktım, nihayet başka bir kitap önerisi buldum.
dedim onu okumayayım, başkasını okuyayım da boku çıkmasın.
sonra devam ettim okumaya, benim okumaya karar verdiğim kitaptan alıntı yapmasın mı?
içim acıdı.
d&r'ın soğuk web sitesine geri döndüm.
döndüm dönmesine de o bana dönmüyor.
ilgimi çekmiyor vesselam.
izleyecek film?
yok.
okuyacak kitap?
(tehlikeli oyunlar hariç) yok.
müzik konusunda bir sıkıntım yok şükür ki.
o tarzda uyuşmazlıklar gırla.
bir de dün can sıkıntım tavan yapmış olacak ki
lol indirdim, başladım oynamaya.
konunun müptelası arkadaşlar da yardımıma koştu tabii hemen.
arkadaş, öldürmek ne zevkli işmiş meğer.
yıllardır yakınımdaki çüklü arkadaşlara boşuna kızıyor, trip atıyormuşum ben.
tabii bırakılmaz bu oyun.
oynarken kendimi kaptırıp nasıl bağırıyorsam uyuyan devleri uyandırıp başıma üşüştürmüşüm.
baktım ben iyi kapılıyorum bu dalgaya
sınav haftası sonrası grşrz ttlm dedim.
malum, yumurta götte.
gerçi bendeki bu sülalem raad durumundan mütevellit pek bir çalışma azmi yok.
derslerini son sınavlarda eftal'in azim ve kararlılığı kurtaracaktır.
hani yok ya.
hafta boyu dershaneye uğramadım da zaten.
benden lapacısı az bulunur dostlar.
sarın sarmalayın çeyiz sandığında muhafaza edin beni.
antikalanırım belki bir gün, kim bilir?
nys bn ktp okmya dnyrm.
bu arada babama yazdığım saçma hikayeleri okudum.
adam merak ediyor tabii saatlerce ne bok yediğimi.
durdu, dinledi. sonra yüzüme baktı.
arada bir güldü.
heee iyi güzel dedi gitti.
ailem yaptığım her işte beni destekliyor, eleştirilerini eksik etmiyor azizim.
albayım diyeceğim olmayacak.
velev ki dillere pelesenk olma yolunda.
içimdeki hikmet'i durduramıyorum bazen.
ama ben daha çok salim'im galiba.
muhabbetle ve öksürüklerle!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder