29 Ocak 2013 Salı

Kids

Otobüste ağlayan bebeklerin canı cehenneme. Kendi yeğenim de olsa hiç hoşlanmıyorum çocuklardan. Hayvanseverler gibi siz de bana saldırın sevgili çocuk severler. Ne yapayım yani, hiç sevmiyorum küçük canavarları. Bugün bi tanesi kafama lego attı, gözümün kenarına. Nasıl acıdı var ya. Annesi, dedesi hımısı nımısı hepsi var diye bi şey yapmadım, ters ters baktım sadece ama hızını alamadı velet bu kez de oyuncak fırlattı, reflekslerim olmasaydı kafamı yarıcaktı ibne. Bi şey de yapamadım ama sinirden kendimi yedim orda. Bi de karşıma geçti mal mal sırıtıyor bana, yapıştırcam ağzına iki tane. Ya bütün çocuklar manyak ya da bana özellikle manyak olanlar denk geliyor. Ben mutsuz ama yalnız hayatımda iyiyim böyle ya. Umarım ne evlenirim ne de çocuğum olur. Abimler de pek sevgili müstakbel yeğenimi -henüz yok- benden olabildiğince uzak tutsunlar. Biz böyle birbirimizi uzaktan sevelim. Ben diğer çocukları sevmemeye devam ederim. Ayy, hala kulaklarımda o bebeğin böğüre böğüre ağlaması ya, yazık valla.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder