Şimdi ben burada aforizma yapabilir veya dalga geçebilir, mükemmel bir hikaye yazabilir ya da kendi hayatımdan kesitlerle burayı doldurabilirdim. Boş beleş kelimeleri sayfa boyunca ard arda dizebilirim de. Ama gecenin ya da günün ilk saatlerinde tartışacak o kadar çok konu varken ben burada kendi uykusuzluğumla savaşıyorum. Uykusuzluk ve açlık. Dünyada peşimizi bırakmayan sinsi birer gölgeler. Kısır döngü işte. Acıkıyoruz, yiyoruz, doyuyoruz, tekrar acıkıyoruz. Uykusuzluktan saçmalıyorum. Hadi ama çişim gibi gelsene.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder