Çalınmışlık

Devrilen çınarlardan bir köprü yaptım, benden sana dek uzanan. Ellerimde yıkık mutluluklardan çiviler vardı, çekiç niyetine kullandığım ise çamaşır suyuyla beyazlatılmış umutlar. Paraf kaplı hayallerimden toz kaplı rüyalara dek uzanan, senden sona dek uzanan. Ve bir kapı açılırsa gökyüzüne yeraltından, bil ki ben o kapıda bir bekçi olacağım durmadan sorun çıkaran. Aklımda delice düşünceler olacak koyu bir merakla, kalbimden geçen ise bana dönüp gelir misin attığım bumerangla? Kapalı. Tek gördüğüm şey bu gözlerinde, yeniliğe kapalı, aşka kapalı, mutluluğa kapalı. Boş, bomboş o minicik yüreğin ve aslında bembeyazdı senin de düşlerin. Sona kadar. Seni karanlığa hapseden o yenik düşüncelerin, aslında hiçbir suçu yok o suç attığın dönencelerin. Şafakta bir martı kadar pembe olan kanatlarınla uçacaksın senin olan o ıssız maviliğe. Ve çığlıklarınla uyandıracaksın körü körüne inanmışları. Çığlıkların olacak onları bu kahpe hayattan koparan. Ve ben bir köprüdeyim, senden sona dek uzanan.