Benim Mutlu Yalnızlığım

Yalnızlık bu dünyada bize verilmiş olan sayılı nimetlerden bence. Fazlası zarar ama eksikliği daha büyük zarar. Örneğin bugünü ele alalım, Betül arkadaşım bugün okula gelmediğinden ötürü ben bugün yalnızdım. Böyle yazınca sanki başka arkadaşım yokmuş gibi göründü, yok öyle bir şey sağ olsunlar başka arkadaşlarım da var tabii ama Betül olmayınca ne bileyim bugün yalnız takılasım geldi. Öyle de yaptım. Öğle arasına kadar baya sıkılmıştım aslında. Öğle arası da kaptım kitabımı ve kulaklıklarımı doğruca kütüphaneye uçtum. Dürüst olmak gerekirse bu okula geldiğimden beri hayalimdi, öğle arası kütüphaneye gidip kitap okumak hatta liseye başlamadan önce mutlu oluyordum oh ne güzel kütüphanesi var diye ama hayat şartlı izin vermedi. Ben de bu hayalimi bugün gerçekleştirebildim. Ah nasıl mutlu oldum nasıl. Uzattım ayaklarımı, taktım kulaklıklarımı, açtım kitabımı oh mis. Dünya benim, kendi dünyamda takıldım öyle. Sonra da karnımın gurultusuna daha fazla dayanamadım ve zirvedeyken bıraktım. Hem zaten kütüphane de kalabalıklaşmaya başlamıştı. Sınıfa çıkıp eşyalarımı bıraktım bırakmasına da bir baktım benim çişim gelmiş. Birçok liseli kızın aksine ben tuvalete yalnız gidebiliyorum nitekim öyle de yaptım. Sonra da kantine girdim, kantine girdiğim anda kantinci teyzeyle göz göze geldik ve kadın gülmeye başladı. Tabii ben onun üstüne tutup kakaolu süt isteyince pek de kuul olamadım. Olsun, aldım sütümü ve bu okuldaki en büyük zevklerimden birini gerçekleştirdim. Nedendir bilinmez C bloğun girişindeki o sandalyede oturmayı pek bir severim. Böyle herkes önümden geçer, şıkır şıkır milleti izlerim falan hoşuma gidiyor bunlar. Gittim oturdum oraya, elimde sütümle. C blok tabii bizim mekan, beni yine sütle görüp linç etmeye çalışanlar mı dersin, selam verip sessizce uzaklaşan mı ararsın, görmezden gelenler veya adam gibi konuşup gidenler mi istersin, her türlüsü vardı yani. Ben de o ara Aslı ve Betül'e mesaj atmaya çalışırken bir yandan da twitterda takılıyordum. O kendimle geçirdiğim öğle arası bana bir iyi geldi ki sorma, belki de kakaolu süttendir bilmiyorum ama ben yeniden mutlu, enerjik Eftal gibi Eftal oldum. Tarih dersinde not bile aldım yahu artık siz hayal edin halimi. Son derste de bizim kızlarla baya eğlendik zaten. Teneffüste de sınıfta telefonumla takıldım. Zaten kulaklıklarım ve telefonum ve kitabım kalp ben. Dediğim gibi yalnızlık güzel ama abartmaya da lüzum yok, ara sıra böyle küçük kaçamaklar da iyi geliyor hani.