pas

burnum o kadar tıkalı ki nefes alamıyorum.
nefes alamadıkça uykum geliyor.
bunalıyorum.
sıkılıyorum.
boğuluyorum.
tüm aile üyelerim diğer aile üyelerimi ziyarete gitti.
ben evde "sınava çalışacağım" mottosuyla bir başıma kaldım.
lakin bir terslik var; çalışamıyorum.
çok yoruldum bugün.
güneşli bir pazar gezintisi oldu, alışveriş merkezi indeksli.
inan olsun, kahvaltıda içtiğim bir bardak çayımla yetindim gün boyu.
yiyemediğimden değil yemek istemediğimden.
artık akşama doğru ayakta duracak derman kalmadı.
açlıktı yorgunluktu sıkıntıydı sınavdı stresti derken tüm neşe kaçtı bende.
oldum mu sana huysuz.
yanlış anlaşıldım yine.
napalım?
çilemse çekerim kaderimse gülerim.
eve gelmemle pijamalarıma bürünmem bir oldu.
yemek yeyince de biraz insana yaklaştım.
ders çalışayım dedim, 2 test çözebildim.
hadi bunu yapamıyorum madem başka bir şeye çalışayım dedim,
konunun özünü kavradım o da bitti.
tiroid bezlerim ağrıyor.
odaklanamıyorum.
nefes alamıyorum yahu.
daha ne?
üzerime 100 inçlik bir ağırlık çökelti oldu.
töbe allah kalkmıyor.
uykum da var mı sana.
sevemedim ben bu olayı
sevemedim başından.
yapacak bir şey bulamıyorum.
bu na lı yo rum
az ötede öleyim ben.