35-son

belki kıskançlık, belki yanlış anlaşılma, belki de bambaşka bir şey. ne olursa olsun ortada bir yıpranma olduğu muhakkak. ben yıprandım, yıprattım. empati kurabiliyorum; neler düşündüğünü, nasıl hissettiğini anlayabiliyorum. kapana kısılmış gibi hissediyor olabilir, ben öyle hissederdim. sürekli izleniyorum hissi paranoyası. anlayabiliyorum gerçekten. belki de ben kafamın içinde yaşadığım kadar bedenimin dışında da yaşıyorumdur. belki de acı çektiğim kadar çektirmek istemişimdir. belki de bunaltmışımdır. ama bunların hiçbiri bana haksızlık yapılmasını gerektirmez. ve söylenecek hiçbir şey bana haksızlık yapıldığı gerçeğini değiştirmez. bir hipster için ne kırıcı cümleler. tüm o olumsuz yönlerime rağmen gururlandığım bir empatileşme özelliğim var şükür ki. bu özelliğin eksikliği de mantıksızlığı yaratıyor. mantıksızlık da, işte. bu durumun görünen sebepleri var, herkesçe farkına varılabilen sebepler ve bir de özel sebepleri var. bu konuda çok güçlü tahminlerim var. gerçek olabilitesi oldukça yüksek tahminlerim. hiç kimse mükemmel değildir tabii ama biraz daha az egoist olmak çok da fena bir fikir değil. ve mantıklı. benim de aklım bir karış havadadır çoğu zaman ve evet patavatsızım ama ağzımdan kırıcı sözler çıktığında özür dilemeyi bilirim ve kendimi affettirebilmek için elimden geleni yaparım. sevdiklerimden. bugün makus talihimi yendiğim gün olsun. biteyazan bir şeyin ardından çok bir şey söylemek münasip değilmiş. hak etmeyen kişiler hak etmediği şeyleri yaşıyor yalnızca. eh, onu bir daha kimsenin benim kadar sevmeyeceği de yadsınamaz bir gerçek. havamı da atayım. bu bir laf sokma yazısı değil. bu (umarım ki) bir veda yazısı. uğraştırmaya, bulandırmaya, uzatmaya hiç gerek yok. her şey olabilirdi, her şey söylenebilirdi; bunlar hariç. suçlanabilirdim, şikayet edilebilirdim, isyan edilebilirdim; bunlar hariç. terslemek? terslenebilirim, bunlar hariç değil. ben kendimi çok küçük, karşımdakini ise benden büyük gören biriyim. gözümün açılması ve zıtlıkları fark edebilmem zaman aldı ama oldu. iyi de oldu. güzel de oldu. pişmanlığım var mı? bilmukabele. allah'ın emri. lakin kötünün normali benmişim. iyi olan, saf olan taraf benmişim. haliyle haksız yere suçlanan taraf da ben olmuşum. olsun varsın, canı sağ olsun. değmezmiş dememek için çok uğraştım ama başka da bir söz gelmiyor aklıma. sonra mı? sonrası, iyilik güzellik.