IIIIIIIIIIIIIAAAAAAAAAAAAAAAĞĞĞĞĞĞĞ

Selamlar, pek sevgili okuyucularım. Yine bir #konusamayanadam dinleyişi sırasında yazıyorum. http://konusamayanadam.listen2myradio.com/
Yine birkaç gündür yazmıyorum. O bol tripli, can sıkıntılı yazılardan sonra bi take a quick break iyi fikirdir diye düşündüm.
Bu duyulagelmiş giriş cümlelerimin ardından gelelim asıl meseleye. Aslında yazmaya başlarken pek aklımda yoktu ama, an itibariyle 09.07.2013 olsa bile, 8 Temmuz Aslı'nın doğum günü. Ne diyelim, iyi ki doğdun cano. Aslı benim yanlış hatırlamıyorsam, 5. sınıftan beri arkadaşım. Ki Aslı'ya arkadaş denir mi bilemiyorum, abi 7. yıla doğru kürek çekiyoruz. Kardeş diycem, o bile az kalır. Aslı en yakınım, en değerlim vs romantik romantik şeyler yazacak değilim. O kendini biliyo zaten. Sahip olduğum en yakın, en gerçek ve tek dost. Bunca yıldır dip dibe, iç içe olsak bile birbirimizden ne sıkıldık, ne de koptuk. Önce ilkokulda sınıflar ayrıldı, sonra lise, farklı okullar falan derken araya mesafeler girdik. Ama biz de o mesafelere kafa göz giriştik :D Dedim ya, gerçek diye, işte gerçek dostluklar öyle kolay bitmiyor. Zaten bitecekse de fazla uzatmadan bitiyor. Bu hesaba göre Aslı'yla ben ÖLÜMÜNEE GANKAYIIIIIIIIIIIIIIZ!
Uzatasım yok pek. Bugün akşam saatlerinde Ankara'ya doğru yol alıyorum. Bloga girmeyi denemem demiyorum, denerim. Zaten 3 gün. 3 gün sonra evde, konuşan adam fonunda yazmaya devam.
Beni burada bekleyin.
Bensiz fazla dağıtmayın, ha!
IIIĞAAASLIIIĞĞĞ.
dğm gnn ktlu olsn keke.