Şiir

Kalemimden güzel sözcükler dökülmüyor bu gece sana dair.
Yazamıyorum, yazdıramıyorsun.
Hareket etmiyor, söylemiyor bir türlü adını parmaklarım.
Canımı çok yakmadın mı sence de?
Yokluğun yalnızlığın diğer adı, anlamıyorsun.
Sen hiç gözlerinin bahçesinde gezdin mi ki?
Gülüşünde kayboldun mu kendinin?
Nefesinde uyumak istedin mi şöyle derin derin?
Ben istedim.
Yalancı gülüşlere çadır kurmuşsun belki ama
Yalancı mutluluklar yük olmuş omuzlarına, kaldıramıyorsun.
Sen onunla yapamıyorsun be adam.
Tıpkı benim sensiz yapamadığım gibi.
Sen yine bulursun başka bir yer, başka bir kucak.
Burada ise yalnız ben, defterim ve kalemim olacak
Bir de ıssız odam.
Gerçek değilsin.
Şiirlerimin sahibi, duygularımın katibi, benliğimin katilisin.
Gerçek değilsin belki ama
Sahip olduğum en güzel hayalsin.