Limon olsam cürmü kadar yer yakarım. Bu böyle değildi bi saniye. Sıkılmakla özdeşleşmiş iki şey var işte, biri limon biri ben. Sıkılmakta master yaptım hadi onu geç ordinaryüs profesör oldum ama hala tık yok. Öldürseler yalnızlıktan sıkılmam diyordum ki meğer sıkılıyormuş insan. Yalnızlıktan değil de evden sıkılmış da olabilirim tabii. Ye, iç, yat. Yalnız olsam hemen albümlerimi koyup takılıyorum o da en fazla 1 saat falan sürüyor, sonrası yine bana hasret yine bana hüzün. Hava güzel bugün, yürüyüşe çıkabilirim, yani bilirdim. Eğer hasta olmasaydım tabii. Sıkılıyorum, net. Yapacak güzel şeyler lazım ki onlar da yok, bu da net. Neyse kaçtım ben, tuvaleti bir ziyaret edeyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder