Bir damla göz yaşı olmuşum cam bardakta.
Beklerken namusunu gecenin, gözlerim buğulu.
Önümde saat 2 den sonra heybetlenen romantizmin gevşek çarkları sebepsiz.
Huysuzum ama hadi sevgilimli cümlelerim Türkçe.
Uykusuzum, mutsuzum ama halleniyorum resmini gördükçe yersiz.
Ve ev soğuk ve ev sıcak.
Merdiven adımları sakin, Cihangir sakin, sessiz.
Demek ki geliyorsun.
Gel, çal kapımı teyakkuzdayım!
Topla eteklerini çıkarken merdivenlerimi adım adım.
Giydiğin o kırık beyaz elbisenin döküldüğü yere dökülüyor benim de çingene çocukluğum
Oradan tanışıyor belki nefes alışverişlerimiz.
Sen buraya açan çiçekleri yolmaya,
Bir ömrü sararıp solmaya, yalandan benim olmaya geliyorsun ya.
Gel,
Çal kapımı teyakkuzdayım!
Sen başka kalbe Ocak olmuş geliyorsun, ben aylardan Temmuz’dayım.
Üstüne basa basa verdiğin aşk sözcüklerini getir gelirken emanet dudaklarına.
Pencereden esen rüzgar dönme dolap sevincinde kötü haber.
Bir bilet al bu evden…
Bir çiçek aç adını benim de bildiğim.
Üşürsem ısıt beni.
Bir şiir ol yalnızca bu gece,
Yalnızca benim bildiğim.
Ben alışık değilim asma kat olmaya temelli sevdalara.
Kaybetsem de kazansam da.
Sen bizim o çocuğun oldukça,
Gel, çal kapımı Teyakkuzdayım.
Geri gitme, ben zıplarım üzerinden şimşekler çakarsa üzerimize, sen eğil.
Merak etme, ölmüyorsun.
Bu hikayenin mutsuzu benim;
Sen değil…
-Can Bonomo
-Can Bonomo
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder