Evim Güzel Evim

İnsanın evi gibisi yok sevgili arkadaşlar. Test ettim ve onayladım. Şimdi olayı baştan alıyorum. Bazı arkadaşlarımın bildiği üzere sevgili ebeveynlerim cumartesi günü Muğla'ya gitmek üzere cuma akşamı yola çıktılar. Beni de sınavım olduğu için yanlarında götürmediler ve teyzemlere bıraktılar. Cuma günü ben gayet mal bir biçimde okula gitmek üzere hazırlanıyordum ki annem sinsice yanıma yaklaştı ve "Eftalcim sen eşyalarını yanına al, hava kararır, it kopuk olur sen direkt okul çıkışı git teyzenlere." dedi. Bu cümleden de anlaşılacağı üzere bizim asıl planımız benim okul çıkışı önce eve daha sonra teyzemlere şeklindeydi. Hadi dedim gider ayak hır gür çıkarmayayım diyerek kabul ettim bu emrivaki kararı. Tabii uyku sersemliği ile sabah şebelekliği birleşince ben yanıma sadece bi eşofman bi tişört aldım. Derken okul bitti ben de valiliğin oradaki duraktan otobüse binip teyzemlere gittim. Eve girdim, üzerimi değiştirdim, yemek yedim, tv izledik, ve uyuduk. Böyle özetlediğime bakmayın, o evde ben dahil 6 kişi vardı ve küçücük bir salonda toplaşmıştık. Ben ki bizim salonda yalnız takılmaya alışık bir insanım, 6 kişi bir odada olunca ve o 6 kişiden biri de 7 aylık bir bebek olunca görmeliydiniz curcunayı. Dedem ve teyzem bağırarak anlaşan insanlar olduğundan cuma günü o yorgunlukta benim beynim durma noktasından 5186452186 adım ilerideydi. Erkenden yattım,oh yatak da çift kişilikti. Gerçi sabaha kadar zırt pırt uyandım, yanımda biri var sanıp kabus falan gördüm ama olsun. Ben yanımda biri varsa uyuyamam yatak da çift kişilik olunca bilinçaltım Oscar'lık oyunlar oynadı bana. Cumartesi günü zorla kahvaltı yaptırıldım ve ders çalışmaya yollandım. Biraz ders çalıştıktan sonra açlıktan gebermek üzere olduğumu hissedip içeri girdim ve bang! Teyzem mantı yapmış canım sırf ben istedim diye. Öğlen de tüm takım oturduk aynı tabaktan mantı yedik. İğrenmedim ama biraz garip geldi işte. Toplu yemek yemeye alışkın değilim ben. Abi ben yalnız yaşıyorum yahu babamla ayrı odalarda takılıyoruz, komşu geliyor babamı soruyor evde olacaktı ama bir saniye bi bakıyım diyorum. Öyle bir ortamdan gelme biri olarak bu ortamı yadırgamam çok da garip olmamalı. Zaman geçtikçe fark ettim ki ben diş fırçamı unutmuşum. Hemen bakkala inip diş fırçası aldım ve bu sorunu çözdüm. Cumartesi de cuma benzeri bir curcuna halinde geçti, ben yine bu kadar sıcak aile ortamına ve bu kadar bol yemeğe alışkın olmadığımdan sarhoşa döndüm. Pazar günü artık annemlerin geliş günüydü. Lakin onlar da akşam geldiler. Eve gideceğim dedim kuzenin annenler gelince bırakır seni dediler. Ben de okey dedim ve ders çalışmaya döndüm. Tabii kahvaltıda bir sürü kızartma yedikten sonra sivilceler fora bir hale dönüştüm. Dersimi çalışıp bitirdikten sonra yine yemek yedik. Ben de bekliyorum bekliyorum hiç kimse eve gidelim, hadi gidelim tarzı bir cümle kurmuyor. Annemleri arayıp duruyorum hani bir şeyler anlasınlar diye ama o da yok. Neyse en nihayetinde herkesi harekete geçirmeyi başardım ve evime döndüm. Evden içeri girdiğim gibi de banyoya koştum. Bir güzel yıkandım oh mis. Sözün özü; insanın teyzesinin evi de olsa kendi evinin yerini tutmuyor ve ımmmm banyo yapamamak iğrenç bir şey!